Ruiny cegielni z XIX w.

W XIX w. majątek Wierzbica ze znajdującą się w jego strukturach cegielnią zakupił od rządu rosyjskiego Edmund Oktawian Skarżyński, właściciel majątku Popowo. Edmund a następnie jego syn Stanisław rozbudowali cegielnię zwiększając jej produkcję. Na przełomie XIX i XX w. cegielnią, która zatrudniała 200 pracowników zarządzał Aleksander Kronenberg.

W wyniku problemów gospodarczych i finansowych Stanisław Skarżyński zmuszony był sprzedać majątek rodzinie Dłużewskich, właścicielom sąsiedniego majątku Pobyłkowo. Po II wojnie światowej majątek należący do Karola Dłużewskiego został znacjonalizowany i rozparcelowany.

Wytworzone w Wierzbicy cegły posłużyły do budowy kościoła w Dzierżeninie oraz Popowie, remontu kościoła w Serocku i budowy koszar wojskowych w Pułtusku i Zegrzu. Cegły można było też znaleźć w wielu domach w Serocku i okolicy, a nawet w Warszawie.

Cegły z cegielni Skarżyńskiego oznaczone były sygnaturami „SS” (od inicjałów) lub „Wierzbica”. W zbiorach Izby Pamięci i Tradycji Rybackich znajdują się dwie cegły z takimi właśnie oznaczeniami.

Obecnie z cegielni pozostał jedynie wysoki komin, szopa do suszenia cegieł i ruiny zabudowań gospodarczych.

Fot. M. Rosiński

Galeria