Mural przy wejściu do CKiCz

Oblicze Centrum Kultury i Czytelnictwa w Serocku - mural na ścianie wejściowej - jest kwintesencją pasji, które drzemią w miasteczku. Malowidło autorstwa Bernarda Dzido zręcznie wyraża sekrety duszy lokalnej społeczności, która od lat jest niezmiennie zapatrzona w piękno przyrody otaczającej Serock. Być może właśnie to urokliwe piękno - tak łatwe do napotkania w Serocku - skłania lokalnych artystów do wyrażania swojej prawdy, a mieszkańców, do poszukiwania w sztuce i literaturze tego, co nas uwzniośla? Synkretyczna forma muralu, naznaczona ikonograficznym symbolizmem, łączy w sobie bogactwo przyrodnicze nadnarwiańskich brzegów oraz aspekty działalności serockiego Centrum Kultury i Czytelnictwa. Nie bez znaczenia jest również pora dnia uwieczniona na malowidle. Rok powstania muralu był jednocześnie rokiem obchodów 30-lecia działania Serockich Instytucji Kultury. Symboliczny świt, jarzący się nad wschodnim brzegiem rzeki, któremu towarzyszą instrumenty i książki, nawiązuje do rozwoju i pracy włożonej w rozwój uczestnictwa mieszkańców w kulturze, który dokonał się w Serocku na przestrzeni lat. Po stronie jeszcze panującego zmierzchu na nieboskłonie unosi się samotna łódź, nawiązująca do tradycji rybackich, które do dziś są ważną częścią lokalnej tożsamości kulturowej, co również znajduje swoje odzwierciedlenie w corocznych celebracjach kultury rybackiej w Serocku. Całość wizji dopełniają antyczne maski teatralne, będące jednocześnie pryzmatem, w którym załamuje się przedstawiona rzeczywistość - symbol nieśmiertelności sztuki i piękna, ale również intymnego subiektywizmu w postrzeganiu rzeczywistości poprzez emocje, czego wyrazem jest sylwetka tańcząca pośród obłoków.